Motorrijden over het poolijs

Nederland of de Noordpool? Op dit moment zal het niet veel verschil maken; behalve misschien voor Sjaak Lucassen. Die zit liever op de Noordpool dan in Nederland; en dan niet met een paar ski’s maar met z’n motor. Sjaak is van beroep namelijk avonturier en wereldreiziger; op z’n motor heeft hij alle werelddelen bezocht. Nu droomt hij ervan om met z’n motor het koude noorden te bezoeken.

Hiermee bedoelt hij Barrow in Alaska; de meest noordelijke punt van Amerika. Het ligt zo afgelegen dat het alleen per vliegtuig te bereiken is. De reis van Sjaak zal hier beginnen en eindigen in Key West in Florida; de meest zuidelijke punt van Amerika. Omdat er geen weg loopt vanaf Barrow zal Sjaak 1500 kilometer afleggen over de bevroren Beaufortzee. We vroegen Sjaak hoe hij dat aanpakt.

Bij het rijden maak je geen gebruik van ski’s of een derde wiel; hoe ga je het voor elkaar krijgen om te rijden op ijs?

 ‘Tijdens de vorige winteruitdaging in 2009 heb ik met eigen ogen het poolijs kunnen aanschouwen. Ik wist daarna zeker dat je het wel kunt vergeten om daar te rijden met een originele motor, maar met wat aanpassingen zou het mogelijk moeten zijn.’

‘Hierbij doel ik op het gebruik van spikes zodat ik voldoende grip heb. Ik heb spikes van 4 en 8 millimeter die ik kan verwisselen wanneer dat nodig is. En wanneer ik na het eerste stuk over het ijs bij asfalt aankom kan ik gewoon verder rijden. Eerst was ik nog van plan om asfalt zoveel mogelijk te mijden; maar een test wees laatst uit dat het gewoon mogelijk is. De spikes worden er slechts een beetje stomp van.’

Voor je reis maak je gebruik van een Yamaha R1. Dit is een sportmotor; is een allroad niet beter geschikt? En hoe zorg je ervoor dat je motor de reis overleeft?

‘Ik zou geen andere motor willen hebben. Ik ken deze motor en daarom heb ik hiervoor gekozen; omdat ik weet dat ik hierop kan vertrouwen. De motor zelf is trouwens niets bijzonders. Al zijn er natuurlijk wel de nodige aanpassingen gedaan; bijvoorbeeld het vergroten van de wielen.’

‘Het grootste probleem is ook niet de motor maar de vloeistoffen in de motor. Je moet zien te voorkomen dat deze bevriezen. Daarom heeft olieproducent Putoline voor mij een olie ontwikkeld die bij -51 nog steeds vloeibaar is; en maak ik gebruik van een speciale koelvloeistof die werkt bij temperaturen tot –60.’

Hoe bescherm je jezelf tegen de weerselementen?

‘Ik draag speciale kleding; de truc is dat ik hierbij gebruik maak van verschillende lagen. De eerste laag bestaat uit thermokleding. Daarover draag ik elektrisch verwarmde kleding. Het voordeel hiervan is dat ik gemakkelijk temperatuurswisselingen op kan vangen. Wanneer de zon begint te schijnen zet ik de verwarming uit; dat is makkelijker dan steeds iets uit- of aantrekken. Over deze kleding trek ik nog een Polar-overall van Lookwell; deze heeft 3 lagen isolatie.’

Veel motorrijders hebben bij extreme weersomstandigheden last van een beslagen vizier; hoe los jij dat op?

 ‘Ik heb een speciaal vizier geprobeerd dat elektrisch werd verwarmd; dit werkte tot -20. Voor mijn reis is dat niet voldoende. Daarom gebruik ik nu een systeem uit Alaska. Hierbij zit er in je helm een slangetje met een klein gaatje op mondhoogte. Wanneer je uitademt tuit je je lippen en adem je via het slangetje. Zo voorkom je dat de vochtige lucht die je uitademt in de helm terechtkomt.’

Welke obstakels verwacht je onderweg tegen te komen?

 ‘Nou ik moet hoognodig een gesprek voeren met de plaatselijke bewoners over hoe zij omgaan met ijsberen. Tijdens de reis heb ik wel een felle lamp bij me; en het is al geen pretje als je erachter staat wanneer je hem gebruikt. Misschien werkt het wel als ik er een ijsbeer mee in de ogen schijn.’

‘Daarnaast zijn er mensen die me vroegen: ‘Heb jij toestemming van de plaatselijke regering om daar te rijden met je motor?’. Daarin ben ik eigenlijk heel gemakkelijk: ik vraag geen toestemming; want op het moment dat ik vraag geef ik ze de gelegenheid om nee te zeggen. Ik kies er voor om gewoon te beginnen; dan is de kans dat ze me halverwege willen tegenhouden veel kleiner omdat ik dan al het een en ander heb gepresteerd.’

Daarnaast ben ik altijd heel positief ingesteld. Veel van mijn reizen heb ik spontaan gemaakt zonder al te veel voorbereiding; en wanneer er zich problemen voordeden is het me altijd gelukt om een oplossing te vinden. Ik verwacht niet dat het deze keer anders zal zijn.’